Onderzoeksapparaten

Ultra-High Performance Liquid Chromatography (U-HPLC) is een geavanceerde vorm van vloeistofchromatografie die wordt gebruikt om componenten van complexe mengsels te scheiden. Identificeren en kwantificeren gebeurt bij dit systeem met de twee detectors:

Ultra-High Performance Liquid Chromatography (U-HPLC) is een geavanceerde vorm van vloeistofchromatografie die wordt gebruikt om componenten van complexe mengsels te scheiden. Identificeren en kwantificeren gebeurt bij dit systeem met de twee detectors:

Ultra-precisie diamantdraaibank voor de fabricage van precisie-optiek.

De spectrofotometer wordt gebruikt om absorptie of transmissie van licht bij een specifieke golflengte in een oplossing te meten waarmee de concentratie van een chemische component kan worden vastgesteld met behulp van een gemaakte kalibratielijn afgestemd op de te onderzoeken verwachte concentratie..

De Vaisala WindCube en ZX300M zijn wind Lidar systemen. Deze apparaten kunnen een verticaal windprofiel meten met 12 programmeerbare hoogtes voor de WindCube en 10 programmeerbare hoogtes voor de ZX300M. De output van de apparaten omvat horizontale windsnelheid, windshear, turbulentie-intensiteit en windrichting.

De Vaisala WindCube 200s is een scanning wind Lidar met een bereik van 6000 m voor gecombineerde horizontale en verticale scanning en een maximale scanhoogte van 12000 m in verticale modus. Een scanningspatroon kan worden geprogrammeerd, specifiek afgestemd op de toepassing met een resolutie van 25 m, 50 m, 75 m of 100 m en accumulatietijd van 0,1 s tot 10 s.

De Vaisala WindCube Nacelle (Long range version) is een wind Lidar die op het dak van een windturbinegondel kan worden gemonteerd. Met 20 programmeerbare range gates van 50 m tot 700 m horizontaal, meet de Lidar de inkomende wind voordat deze de rotor van de windturbine bereikt. De output van het apparaat omvat horizontale windsnelheid, windshear, turbulentie-intensiteit en turbine yaw misalignment (relatieve windrichting).

Röntgendiffractie is een techniek waarbij de diffractie van röntgenstraling door een monster van interesse geanalyseerd wordt. Als dit als basistechniek (röntgenpoederdiffractie) ingezet wordt kan er bepaald worden uit welke kristallijne componenten een monster bestaat. Als je een stap verder gaat kunnen hierbij ook uitspraken gedaan worden over de massapercentages van de kristallijne componenten en de hoeveelheid amorf materiaal.